Kolonoskopia jest badaniem bolesnym i w żadnym cywilizowanym kraju nie przeprowadza się go bez znieczulenia. Bliska mi osoba, z racji konieczności takich badań, robi je prywatnie i odpłatnie, ale w znieczuleniu.
Mammografia, natomiast, także zresztą nieprzyjemna, to przesiew „gruby”, czyli po stwierdzeniu jakichś zmian i tak kieruje się pacjentkę na USG. Jeśli miałam jakieś wątpliwości od razu robiłam więc USG.
Nie biorę udziału w badaniach profilaktycznych, chyba że zleci mi je lekarz pierwszego kontaktu, którego darzę zaufaniem.

Trzeba się badac i regularnie kontrolować swój stan zdrowia. Niestety miałam okazję niedawno się o tym przekonać, co prawda chodzi o inne problemy zdrowotne, ale o zdrowie dbać trzeba. Ja zaniedbałam wyniki robione z krwi i okazało się, że mam krytyczny poziom hemoglobiny – szpital, badania, kroplówki, no i nie obyło się bez transfuzji. Teraz powoli dochodze do siebie.

Kolonoskopia jest w Polsce robiona w nieludzkich warunkach, wiele placówek pracuje na starym sprzęcie i jest to badanie bolesne. Druga sprawa- często
w trakcie badania usuwa się niewielkie polipy, co wg lekarzy jest bezbolesne, ale to nie boli tylko lekarza, poza tym niestety zdarza się, że miejsce po usuniętym polipie krwawi długo, czasem kończy się to nagłą wizytą w szpitalu. Co do mammografii – nie wiem komu się wydaje, że ściśnięcie piersi kobiecej jak gąbki do mycia okien daje lepszy efekt- pierś jest delikatnym organem i jeśli występują w niej torbiele, może nastąpić pęknięcie jej, co jak na razie zdrowe nie jest. Co do USG piersi- na USG jak i na RTG powinny pracować tylko wysoko wykwalifikowani lekarze, bo na jednym i drugim obrazie można zobaczyć co tylko się chce i na myśl przyjdzie.
Np. pacjent, który przychodzi na USG tarczycy, a choruje na Hashimoto,
w zaawansowanym etapie choroby, gdy przeciwciała uszkadzają tkankę tarczycy, często spotyka się z diagnozą, że ma raka tarczycy lub konglomeraty torbieli.
Po prostu trzeba się dobrze znać na tym co widać, bo ubytki w tkance tarczycy spowodowane chorobą Hashimoto dają echo podobne do guzków.
W Warszawie była dotychczas tylko jedna pani dr, co do diagnozy której można było mieć pewność, że jest ona właściwa.
Tyle tylko, że ta pani zbliża się do emerytury i nie wiem, czy zdołała wychować swych następców.
Wiem, to co napisałam to z pewnością nie zachęci do badań przesiewowych, ale niestety one nie zawsze są na właściwym poziomie.
Co do cytologicznych badań- ta sytuacja też nie jest najlepsza, tyle, że nie
tylko w Polsce, w innych krajach również. W WB kilka tysięcy kobiet otrzymało swego czasu pomyślne wyniki badań i były wielce zdziwione (lekarze też) gdy nagle u wielu z nich lekarz wykrył III stopień raka szyjki macicy.

Miłego;)

Trzeba się badać regularnie Iwonko i wiem jak to jest. Z żalem nieraz obserwuję, jak jest czas na paznokcie, kosmetyczkę – SPA a na badania szkoda czasu a nawet pieniędzy. My z mężem nauczeni doświadczeniem pilnujemy zdrowia, bo już wiem jak to jest gdy go może zabraknąć. Dobrze że czasem przychodzą ostrzeżenia w porę, gorzej jak przychodzi jedno ale ostateczne – a też znam takie sytuacje.

Chodzę na wszystkie badania, na jakie skierują mnie lekarze, bo lepiej wcześniej wykryć chorobę i dzięki temu przeżyć, niż żyć w niepewności i strachu.
Dziwne, że niektórzy ludzie korzystają z praktyk szarlatanów, zamiast udać się na specjalistyczne badania.
Wczoraj miałam badanie krwi i robione ekg. W maju byłam na badaniu na osteoporozę i okazało się, że mam kości młodej dziewczyny. Myślę, że zawdzięczam to dobremu odżywianiu i regularnemu braniu odpowiedniej dawki witaminy D3. Chyba raz w roku robię cytologię, a to za sprawą mojego ginekologa.

Witaj, Iwono.

Nie znoszę tego, ale regularnie zasuwam na te profilaktyczne badania, bo staram się by awersja nie wzięła góry nad rozsądkiem.
Komfortowe to nie jest – przyznaję, ale – co robić. Zaciskam zęby i staram się nie dostrzegać niedoskonałości, bo w perspektywie mam święty spokój. Do następnego razu:)

Pozdrawiam:)

Nie, na kolonoskopie nie miałam w Holandii zaproszenia. Natomiast co roku, po 60-tce dostaję kopertę z „oprzyrządowaniem” do pobrania próbki kału… i z ankietą. Kolonoskopię miałam kilka lat temu ze skierowania przez lekarza. Przeżyłam dzielnie. Ale też lekarz, który to mi robił był … wyjatkowy… Zaczął słowami: „Czy to jest pani pierwszy raz?” – przytaknęłam -„Mój też, żartowałem!”.
Pewno widział, ze jestem nieprzytomnie spięta, co napewno nie pomaga przy takim badaniu. Rozlużniłam się na tyle, że nie bolało :-).
Korzystam ze wszystkich „zaproszeń”. Mammografia co dwa lata, cytologia była… do 60-tki… No cóż.
Tutaj badania profilaktyczne są popularne i dobrze zorganizowane. Spotykam w poczekalni moje sąsiadki, bądż osoby, które znam z widzenia. Ale nidy nie spotkałam Polki z okolicy, (a jest ich trochę), czy Marokanki w hustce… I tak sobie myślę, że to kwestia mentalności…
Holendrzy korzystaja chętnie z darmowych ofert ;-). No nie tak darmowych… Płacimy tu obowiązkowo wysokie ubezpieczenia. Więc: płacę – należy mi się – korzystam. Dochodzi jeszcze świadomość.
Wkrótce dostanę zaproszenie na kolejną akcję z serii „na zdrowie”. To nie badanie profiaktyczne, choć profilaktyka. Dyskusyjne, jesienne szczepionki przeciw grypie. Tutaj serwowane dzieciom, osobom starszym i wszelkim innym, których system odpornościowy jest osłabiony z różnych względów. Też się zaliczam… 😉 I zawsze są kolejki, (pogaduchy – brakuje tylko kelnera z kawą ;-)).

Dostaje zaproszenia na mammografię i korzystam. Trzeba się badać…pozdrawiam Iwonko…

Skorzystałam kiedyś z cytologii. I powiem, że byłam mile zaskoczona. Myślałam, że jak na NFZ spędzę pod dzrwiami gabinetu pół dnia, przeciwnie poszło szybko, sprawnie, miło. Także byłam naprawdę w szoku. Da się? Da.