Gdybym miała stu procentową pewność, kto takie ploty rozgłasza umówiłabym się z tą osobą na rozmówkę w cztery oczy i zapytała dlaczego mówi o czymś, o czym nie ma bladego pojęcia, a potem ( jako że wredna jestem) powiedziałabym, że wszystkim znajomym powiem kto i dlaczego takie ploty rozpuszcza.
Nie bardzo rozumiem, dlaczego ludzie z uporem maniaka wtrącają się w cudze
życie.
I nie bardzo rozumiem dlaczego po roku już można się z kimś związać a wcześniej nie. Śmierć partnera jest wielką traumą i z reguły nie mija po roku.
Ten pierwszy okres jest najcięższy, więc raczej należałoby się cieszyć, że znalazł się ktoś, kto niesie w tej traumie pociechę i pomoc.
Miłego;)

najgorsza jest ta właściwość błota – przylega …
——————
Praktycznie nie ma dobrego wyjścia, człowiek tu jest bezsilny. Jeśli zdementujesz to usłyszysz , że coś w tym jest, każdą plotkę potwierdza dementi. Jeśli nie zdementujesz, usłyszysz widocznie prawda, bo nikt nie zaprzecza. Tak działa plotka. Ja jestem porywcza, ale z drugiej strony wiem, że im bardziej, im mocniej zareaguję tym bardziej plotkarę nakręcę i jeszcze na męczennicę wyjdzie (albo męczennika). Oszczerstwo raz rzucone żyje własnym życiem i chyba nie umiera … ech, smęcę, ale nie do końca – w sumie to masz przyjaciółkę, ona ma Ciebie, wierzycie sobie i jeszcze wielu wam wierzy a reszta, ta plotkująca ? … tyle jest dróg , zawsze może pójść własną , a że czasem na końcu samotność ? cóż kij ma dwa końce , komu plotka tak na prawdę zaszkodzi to czasem okaże się dopiero w praniu …

Ja bym w żadnym wypadku nie powtarzała osobie oplotkowanej tej ploty. Bo – bez względu na to jak było – ona nie musi się tłumaczyć przed nikim ze swojej drogi życiowej i swoich wyborów.
Jakakolwiek działalność spowoduje – moim zdaniem tylko rozjątrzenie sytuacji i podwojenie krzywdzących plot.
Ja osobiście nie słucham. Jak mi koleżanki czy ktoś opowiada o tej trzeciej to się wyłączam. I zatrzymuje dla siebie. Ploty na mój temat olewam ciepłym moczem.
Bo ludzie lubią – żeby dowalić – opowiadać co kto o kimś powiedział złego. Może żyje we własnym świecie…

Witaj!
Dla mnie plotka zawsze będzie plotką.Zawsze ma na celu zrobienie przykrości drugiemu człowiekowi.
Unikam plotkarzy jak ognia,są dla mnie złymi ludźmi.
„Piękne życie bo piękne myśli” i tego się trzymam przez całe swoje życie!
I uwierz mi ……to działa!:)

Dobrego dnia:)

Z plotkującymi jest tak: plotkują o kimś przy tobie, z pewnością będą plotkawać o tobie przy kimś. Możemy być tego pewni! Poza tym plotka zazwyczaj jest podawana z ust do ust i nic tu nie pomoże zaklinanie: przysięgnij, że nikomu nie powiesz. Jeśli już namierzymy plotkarza, to lepiej się przed nim nie otwierać, a najlepiej takiego/takiej unikać. Ja na Twoim miejscu nie robiłabym nic na siłę: nie szukała winnych, nie tłumaczyła nic nikomu. Raczej zareagowałabym gdyby ktoś próbowałby ze mną o tym rozmawiać, wtedy stawałabym w obronie pokrzywdzonej, mówiąc co myślę naprawdę.

To bardzo trudna sytuacja, nie wiem co bym zrobiła na Twoim miejscu, oprócz tego, że zdecydowanie zerwałabym kontakty z plotkarzem. Co do plotek w ogóle, trudno od nich uciec, ale często trudno z nimi żyć.

Skłamałabym twierdząc, że nigdy nie plotkowałam. Uwielbiam ludzi i rozmowy z nimi. Nigdy jednak nie miałam zamiaru świadomie kogoś skrzywdzić, chociaż mogłam przez plotkowanie zrobić to nieświadomie. Jak sama stwierdziłaś domyślasz się tylko kim może być osoba(najprawdopodobniej jest to kobieta, która robiła zakusy na wdowca, a gdy okazało się, że owszem chętny do ożenku ale nie z nią, to postanowiła się zemścić rozsiewając szkalujące informacje). Jeżeli nadarzyła by się okazja, że ofiara i prześladowca byliby w tym samym towarzystwie, to chyba wygłosiłabym „przemowę w powietrze”, z której wyraźnie wynikałoby, że pokrzywdzonego wspieram, a plotkarza napiętnuję. Na indywidualne rozmowy raczej bym się nie porwała. Pozdrawiam.