Zapraszam was do ogrodu japońskiego, który odnaleźliśmy w… Karkonoszach.

Nie było łatwo tam trafić, niestety oznakowanie drogi nie jest najlepsze. Ostatecznie jednak wjechaliśmy do lasu i wąską drogą między ścianą drzew i skałkami a niewysokim, ale jednak, urwiskiem jechaliśmy, marząc by nikt nie jechał z naprzeciwka. Niestety jechał… Wprawdzie jak się okazało to oni podróżowali pod prąd, ale co z tego, minąć się trzeba było. Z trudem i strachem w oczach, ale się udało. Jeszcze chwila i naszym oczom ukazała się duża drewniana brama…

Witajcie w Siruwii

Tak własnie nazywa się ogród japoński, do którego dotarliśmy. Został założony w miejscowości Przesieka, na wysokości 600 m n.p.m. przez Sylwię i Jakuba Kurowskich. Pomysł wydał nam się nieco dziwaczny, no bo dlaczego japoński ogród powstał w polskich górach? Z tego co mówił przewodnik wynika, że ogrodnictwo a już szczególnie japońskie ogrody są wielką pasją właścicieli.

Przez ok. 15 lat ogród był prywatnym skarbem państwa Kurowskich, ale od początku jego ukształtowanie i roślinność mocno nawiązywały do ogrodów w Japonii. Mniej więcej 5 lat temu zrodził się pomysł, by to miejsce przekształcić w obiekt dostępny dla wszystkich. W taką zaskakującą w tej okolicy atrakcję turystyczną!

Widok na ogród

Ogród rozciąga się na powierzchni 1,5 ha. Prowadzi do niego wielka drewniana brama zwana TORI. W centralnej części są dwa wodospady: męski – wysoki na 6 m, z którego woda spada, gwałtownie się rozbijając o skały, oraz żeński – łagodny, cichy, w którym woda spokojnie spływa sobie po kamieniach. Woda w japońskich ogrodach symbolizuje życie i ruch.
Żeby ogród wyglądał tak jak dziś trzeba było nawieźć kamieni, żwiru, ziemi (w sumie podobno ok. miliona ton!). Bo miejsce, w którym został zaaranżowany jest na podmokłym, bagiennym terenie, co zresztą służy większości roślin, które rosną naprawdę jak na drożdżach. Kamienie są obowiązkowym elementem dekoracyjnym w ogrodach Kraju Kwitnącej Wiśni bowiem symbolizują niezmienność i stałość natury – w tym karkonoskim na razie trochę jeszcze rzucają się w oczy, jednak z czasem bardziej porosną roślinnością i naturalnie wtopią się krajobraz.
Z kamieni, drewna, żwiru przywiezionych z najbliższej okolicy powstały typowe „japońskie” dekoracje ogrodowe, np. latarnie, stylowe mostki, kładki przerzucone nad wodą a nawet nad żwirowymi ścieżkami – w miejscach, gdzie nie ma wody żwirowe ścieżki grabione w kształcie fal mają symbolicznie pełnić jej funkcję.

Brama wejściowa

Gramy w zielone

Rośliny w przeważającej ilości były sprowadzane z zagranicy, kupowane od innych pasjonatów ogrodnictwa. Część przyjechała także z Japonii. Tak jak to jest przyjęte w japońskich ogrodach, są one w różnych odcieniach zieleni, nie ma okazów kwitnących kolorowo, czasem zdarzają się barwne liście. W Siruwii rośnie np. wiele gatunków rododendronów i azalii (800 krzaków, 80 odmian!). Są oczywiście drzewka bonsai, są świerki, dęby i sosny – jakże mogło ich nie być, zawsze tu rosły, wkomponowały się w krajobraz. Największą dumą właścicieli jest gunera olbrzymia pochodząca z Ameryki Południowej. Roślina ta przypomina gigantyczny rabarbar, wypija dziennie 200 l wody. I tu właśnie przydaje się bagienny teren, gdyż roślina ta sięga korzeniami głęboko w ziemię i stamtąd czerpie wilgoć.

Niech żyje pasja

Najbardziej zdziwiła nas informacja, że właściciel dopiero niedawno po raz pierwszy wybrał się do kraju, z którego czerpał inspiracje. A po podróży nie wprowadził w swoim ogrodzie istotnych zmian, gdyż, jak stwierdził przewodnik, wszystkie rozwiązania, które widział już były w Siruwii zastosowane.

Gunera olbrzymia

Szczerze mówiąc pasja właścicieli jest tym, co nas najbardziej zachwyciło podczas wycieczki. Wyobraźcie sobie, ile trzeba było się dowiedzieć, przeczytać, obejrzeć, wyszukać, sprowadzić, kupić, żeby w Karkonoszach stworzyć japoński ogród z prawdziwego zdarzenia. Już choćby z tego powodu warto go odwiedzić, będąc w okolicy. W dodatku jest to hobby, dzięki któremu turysta może przez chwilę znaleźć się w innym świecie i dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o egzotycznym dla większości z nas kraju.
Obejrzyjcie kilka zdjęć z japońskiego ogrodu – szkoda, że nie było słońca, byłyby ładniejsze!