Gratulacje i owacje! 🙂
Lubię do Ciebie zaglądać, bo jest tu spokój, rozwaga i coś co koi to rozedrganie i pęd wokół. I może właśnie te cechy „wkurzają” co niektórych?… 😉

Moje gratulacje ? Chętnie przysiądę się z popołudniową kawusią do tego pysznie wyglądającego torcika ? Jestem dumna, że znalazłam się w tak zacnym gronie. Iwonko – gratuluję wspaniałych znajomych, ja zakładając bloga myślałam, że tak będę sobie pamiętnik wierszem pisała, a podobnie jak Ty grono znajomych znacznie powiększyłam od tego czasu. Powiem Ci Iwonko, że u Ciebie bardzo dobrze się czuję bo jest tutaj cząstka Twego serca. Kiedy widzę jakiś blog po raz pierwszy , od razu sprawdzam czy gospodarz odpisuje na komentarze, bo jeśli nie – to się nawet nie zatrzymuję. Bo po co komu rozmowa w jedną stronę – prawda? Jeśli nie ma odpowiedzi, to uważam że lekceważy się komentujących. Przynajmniej takie jest moje zdanie i tam czuje się dobrze gdzie ktoś ze mną rozmawia, a nie tylko czeka na kolejny wpis. Dlatego też u Ciebie zostałam – dzięki Jotce , która ma wyjątkowy dar znajdowania pięknych blogów i ich gospodarzy. Pozdrawiam ciepło Iwonko ?I życzę wielu takich rocznic

Klik dobry:)
Częstuję się tortem i – jako spóźnialska – udaję się do Barcelony. Tam też przecież można świętować rocznicę Twojego, Iwonko, blogowania, prawda?

Pozdrawiam serdecznie.

Zgadzam się,Iwonko z wszystkimi Twoimi refleksjami, chyba większość z nas bloguje z podobnych powodów. Gratuluję tematów i wytrwałości, czekam niecierpliwie na kolejne wpisy i niechaj nie zniechęcą Cię zgorzkniałe trolle, które za wszelką cenę chcą zaznaczyć swoją obecność wszędzie.
Piję Twoje zdrowie lampką wina i życzę samych przyjaciół, żadnych trolli 🙂

Najlepszego dla Bloga i jego uroczej autorki z okazji pierwszych urodzin! Mój stary blog miał ponad trzy lata i wypaliłam się na nim, a drugi to raczkujące niemowlę, ale do blogowania podchodzę inaczej niż wtedy. Tak jak piszesz, cenię sobie ciekawych i dobrych ludzi, którzy mnie odwiedzają i wzbogacają i których też z przyjemnością odwiedzam. Bezsprzecznie należysz do tego grona (no i zaimponowałaś mi rzuceniem beznadziejnej pracy!)

Gratuluję Iwono!
Dziękuję za tę „bratnią duszę”.
A przede wszystkim dziękuję że jesteś.
Powodzenia na dalsze lata blogowania.
🙂

Czasami Iwonka myślę, że zaczyna mi już brakować tej siły:-) Ale podobno doświadczamy tyle ile możemy znieść:)) oby…

Ja się baardzo ,bardzo spóżniłam z gratulacjami…. Jednak z całego serca gratuluję.
Od kiedy Cię poznałam blogowo też się bardzo dużo od Ciebie uczę.
Staranności w wyrażaniu swoich myśłi. Poszanowania komentatora.
Kultury osobistej ( nie to, że ja jestem niekulturalna:)) ). Z przyjemnością Cię odwiedzam . Nie zawsze komentuję bo jeśłi na temat nie mam nić do powiedzenia….
Jak ja bym chciała mieć cierpliwość ,żeby popracować nad starannością w swoich postach….
Jeszcze raz gratuluję rocznicy i życzę owocnych dalszych lat…

Po pierwsze – gratuluję i życzę kolejnych owocnych lat pisania bloga 😉 bo to przecież duża frajda. Stworzyłaś fajne miejsce ze świetnymi tekstami. Miejsce do którego z ogromną przyjemnością zaglądam. Pięknie dziękuję za wyróżnienie mojej skromnej osoby w Twoim rocznicowym tekście (tym bardziej jest to miłe, że ostatnimi czasy na moim blogu „zawiecha” i brak aktywności).
Pozdrawiam wirtualnie z niesłabnącą nadzieją na rychłe spotkanie w realu 😉

Od niedawna tu zaglądam… Nie wszystkie tematy mnie interesują, ale jest tu to „coś”, co powoduje, że wracam…
Wielu lat blogowania, Iwono!

Iwonko, gratuluję rocznicy. Życzę wielu wspaniałych pomysłów i wytrwałości w prowadzeniu bloga. Czasami jest to trudne bo czas nas ogranicza albo jesteśmy zmęczone. Parę razy miałam dość ale zawsze wracam, bo brakuje mi blogowych koleżanek. Piękny wpis zrobiłaś na roczek bloga, miło mi, że jestem w gronie Twoich znajomych. Odwiedzam różne blogi nie tylko dla samego bloga ale też dla osoby, która go pisze, odwiedzam tylko sympatyczne babeczki, te złośliwe omijam „szerokim łukiem”. Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia…

Gratuluję Iwonko! To prawda, blogowanie to nie tylko pisanie. Po pewnym czasie nie sposób już żyć bez blogowych znajomych;)

Gratuluje pierwszego roku. Widać, że było tu sporo pracy 🙂 Powodzenia.

Iwonko, ja podczytuję Cię dopiero od niedawna (dzięki niezastąpionej Jotce).
Nie dane mi było dokładne poznanie Twojego bloga (i historii), ale te posty, które miałam przyjemność przeczytać – zapadły mi w pamięć i trafiły do serca.
Poruszasz ciekawe różnorodne tematy, nie uciekasz od trudnych spraw.
Masz lekkie pióro i jesteś bardzo dobrym obserwatorem świata.
No i liczysz się z ludźmi odpowiadając na komentarze.
I szczerze Ci powiem, że zdziwiłam się, iż na Twoim blogowym torcie widnieje tylko jedna świeczka. 🙂
Spodziewałam się, że co najmniej trzy!
Gratuluję, jak na tak krótki okres blogowania odniosłaś olbrzymi sukces i popularność – widoczną choćby w ilości komentarzy pod każdym Twoim postem.
Życzę Ci nieustannej radości z blogowania (a pojawienie się trolli traktuj poniekąd jako nobilitację – hejterzy zwykle atakują ważne i znaczące blogi).

A ja to już w ogóle się spóźniłam z tymi gratulacjami.
Widziałam ten jubileuszowy wpis, ale długo się zastanawiałam, czy jednak nie jest za późno. Ale potem pomyślałam sobie, że właściwie zawsze jest dobry czas na gratulacje, jeśli coś się podoba. A mi się Twój blog po prostu bardzo podoba. Są u Ciebie bardzo ciekawe rzeczy, o wielu dopiero się dowiaduję, piszesz piękną polszczyzną i jakby tego było mało, Twój blog jest bardzo, bardzo profesjonalny, schludny, nieprzeładowany, wszystko się zgadza. Dzięki Tobie poprawiam sukcesywnie czcionki w moich starych tekstach.
Jak na rok blogowania osiągnęłaś bardzo, bardzo dużo i jestem pewna, że niedługo będziesz wśród najlepszych. A hejterami się nie przejmuj, nie są tego warci. Owszem, dyskusja jest pożądana, można mieć inne zdanie, ale nie obrażanie i docinanie. Jeżeli coś nie podoba, po prostu się tego nie czyta. Jest wiele różnych stron, do wyboru, do koloru.
To Twój blog, Twój dom i Ty tu rządzisz.
Happy Birthday !