Było takie powiedzenie „dostał szewskiej pasji” i to nie oznaczało człowieka łagodnego, segregującego znaczki w albumie , a jeszcze przypomniał mi się tytuł filmu „Pasja” . Wygląda na to, że znaczenie tego słowa uległa zmianie.
Synekdocha – nie spotkałam się, brzmi jakoś dziwnie jak nie polskie;)

Oczywiście że człowiek uczy się całe życie.
I za każdym razem gdy się czegoś nowego nauczy albo dowie to się dziwi jak to możliwe że tego nie wiedział… i dalej szuka…
Serdeczności Iwonko 🙂

Witaj, Iwono.

Akurat synekdochy, katachrezy i inne patafory są mi znane branżowo:)

Ze słówek błędnie używanych przychodzi mi na myśl: „kostyczny” jako „duży i chudy”, podczas gdy słowo pochodzi od „kaustyczny” i oznacza „zgryźliwy, kąśliwy” oraz: „pretensjonalny” jako „ten, który ma pretensje”, zamiast „czegoś w złym guście”:)
Irytuje mnie stosowanie przestarzałej „kolaboracji” jako współpracy (np.: fotografa z modelem) bez negatywnego nacechowania oraz używanie „tudzież” zamiennie z „lub, albo”, ponieważ oznacza „i, oraz”.
Bawi natomiast wzmacnianie wypowiedzi słowem „strasznie (mi się podoba)” zamiast „bardzo” oraz słowem „weź (przestań, daj, zaśpiewaj)”:)

Pozdrawiam:)

Nie znałam takiego słowa i poznałam dzięki Tobie. Fakt człowiek uczy, uczy się i ciągle wie mało. Serdeczne pozdrowienia znad sztalug malarskich przesyła Krysia

Mogę się dosiąść? Dziękuję.
Pozwolę sobie dodać jedno objaśnienie i dwie zagadki. Myślę, że łatwe.
Otóż tak – zewsząd słyszę, że NIE WCHODZI SIĘ DWA RAZY DO TEJ SAMEJ RZEKI. I tu muszę się wymądrzyć. Sam z siebie bym nie śmiał, ale tłumaczył mi to kiedyś Szymon Kobyliński, któremu wierzę w tzw. całej rozciągłości. Otóż nie wchodzi się do tej samej rzeki nie dlatego, że nie można. Ależ można! Ja sam wchodziłem wielokrotnie do Warty, Wisły czy Sanu. Sens tego powiedzenie polega na tym, że się NIE DA dwa (czy nawet osiem) razy wejść do tej samej rzeki, bo za każdym kolejnym podejściem to już nie jest TA SAMA rzeka: płyną nią inne fale, które mają inne wody, inne kształty i co innego niż te wcześniejsze sobą niosą…
Słowem – nie wchodzi się nie dlatego, że się chce czy nie chce, że nie można, że nie wypada, lecz z tego powodu, że jest to FIZYCZNIE NIEMOŻLIWE, że to pozostaje poza naszymi decyzjami. Wspominam o tym co jakiś czas na fejsie, ale to głos wołającego na puszczy…
No to teraz zagadki – też językowe.
– Co i rusz czytam – to tu, to tam, niemal co tydzień, że rzeczywistość skrzeczy. Ktoś z Was wie, pamięta, co tak naprawdę – wedle rzekomo cytowanego oryginału – skrzeczy?
– I zagadka druga: też na okrągło czytam, że to czy tamto to jest coś takiego, jak gdyby sprzedać Szwedom Inflanty. A prawda jest jaka? Co takiego chciał im sprzedać Onufry Zagłoba?
Nóżką szuram i pozdrawiam – M.

Z tym spolegliwym to mnie zaskoczyłaś! A o pierwszym wspominanym przez Ciebie wyrażeniu kompletnie nie słyszałam. Ale…masz rację, człowiek uczy się przez całe życie. I ja dzięki Tobie jestem mądrzejsza;D
pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy 🙂